กลับไต้หวันมาครั้งนี้ต้องทำกับข้าวกินเองเกือบทุกวัน…

 กลับไต้หวันมาครั้งนี้ต้องทำกับข้าวกินเองเกือบทุกวัน…

.

นับจากกลับไต้หวันมาในครั้งนี้

ไม่ได้พักในหอในของมหาวิทยาลัยแล้ว

จับฉลากไม่ได้ จึงต้องหาเช่าข้างนอก

.

ค่าใช้จ่ายในการเช่าที่แพงกว่าเดิมหลายเท่า

ต้องบริหารจัดการค่าใช้จ่าย

เริ่มต้องซื้อวัตถุดิบกลับมาทำเอง

ทำกินสามมื้อบ้าง สี่มื้อบ้าง

ประหยัดกว่ากินข้างนอกมื้อนึงอีก

.

คิดดูแล้ว ก็เป็นเรื่องที่สนุกเหมือนกันนะ

การทำอาหาร การเลือกวัตถุดิบ การเลือกใช้เครื่องปรุง

เลือกใช้เตาไฟฟ้า ประเภทกระทะ ยี่ห้อและคุณสมบัติต่าง ๆ

ที่ต้องเปรียบเทียบก่อนซื้อ ให้เหมาะกับสภาพห้อง

ที่ค่าเช่าแอบแพงและแคบ (ก็ดันเลือกที่พักแถวมอในตัวเมืองไทเปซึ่งเป็นเมืองหลวงเองนี่หว่า แต่จะทำยังไงได้ มันใกล้ ประหยัดเวลาเดินทาง ทำอะไรก็สะดวก บางทีก็คิดว่า เราก็ต้องยอม เสียเงิน เพื่อซื้อความสบาย หรือเพราะเริ่มแก่แล้วก็ไม่รู้ -0-)

.

การทำอาหาร ก็เป็นการเรียนรู้ในอีกรูปแบบหนึ่ง

เป็นการเรียนรู้อยู่กับตัวเอง การทำความเข้าใจกับตัวเอง

การฝึกความอดทน รอ รอจังหวะของการใส่วัตถุดิบ

การกะปริมาณเครื่องปรุง ทำให้รสชาติไม่เค็ม ไม่จืด ไม่หวาน ไม่เปรี้ยว ไม่เผ็ด จนเกินไป 

ทำรสชาติยังไงให้อร่อย กลมกล่อม

.

คิด ๆ ดูแล้ว ก็สนุกดี

.

6 กันยายน 2021

ภูมิรพี แซ่ตั้ง

#อยากบันทึกไว้เล่าสู่กันฟัง