ถ้าตอนนั้นไม่ตัดสินใจมาไต้หวัน ชีวิตจะเป็นยังไง ?

 ถ้าตอนนั้นไม่ตัดสินใจมาไต้หวัน ชีวิตจะเป็นยังไง ?

.

มาอยู่ไต้หวันเกือบ 1 ปีแล้ว

ย้อนกลับไปในวันที่กรอกใบสมัครป.โทที่ไต้หวัน

ตอนนั้นเราไม่เคยคิดเลยว่าจะติด

ตอนนั้นก็คือ คิดว่าส่งไปเล่น ๆ ติดก็ดี ไม่ติดก็อยู่ไทย

.

ถ้าไม่ติดอย่างมากก็ไปเป็นครู สอนภาษาจีน เรียนป.บัณฑิต สอบบรรจุ

เงินเดือนน้อย ๆ แต่ทำในสิ่งที่ชอบ อะไรมันก็ดีไปหมด

.

แต่ตอนหลัง ติดมหาลัยที่ไต้หวัน

การตัดสินใจเดินทางมาเรียนไต้หวันในตอนนั้น

มาด้วยความที่ว่า แค่ไม่อยากอยู่ไทย

ตัวเองได้จีน ก็อยากมาใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ

เรียนป.โทในตอนนั้น คือไม่ได้มีจุดมุ่งหมายอะไรเท่าไหร่

แค่เป็นข้ออ้างในการออกมาจากเซฟโซนของตัวเองแค่นั้นเอง

.

ออกมาสู่โลกกว้าง ออกไปดู ว่าเขาทำอะไรกัน

.

พอมาถึง ช่วงแรกเครียดมาก

ไม่เคยคิดว่าจะต้องอ่านหนังสืออะไรเยอะขนาดนี้

ด้วยความที่ตัวเองเป็นพวกที่ซื้อหนังสือมากองไว้ที่บ้าน

แล้วก็อ่านไม่ค่อยจบ ขก.บ้าง อะไรบ้าง

มาอยู่นี่ผ่านไปเทอมนึง อ่านหนังสือเยอะกว่าทั้งชีวิตที่อ่านมาอีกมั้ง

.

จบเทอมหนึ่ง เข้าเทอมสอง

ลงเรียนน้อยลง ทำงานมากขึ้น 

ทำงานแปล เป็นผู้ช่วยที่ปรึกษา หาเงิน

เรียนไป ทำงานไป พบเจอผู้คนมากขึ้น 

.

แล้วชีวิต ก็กลับเข้ามาสู่ช่วงที่ต้องค้นหาคำตอบของตัวเองอีกแล้ว...

.

เรียน เรียน เรียน เรียนแล้วไปไหนต่อ

วิจัย วิจัย วิจัย วิจัยแล้วได้อะไร

.

การทำวิจัย การเขียนวิทยานิพนธ์

ก็เหมือนกับการค้นหาตัวเองในรูปแบบหนึ่ง

การอยู่กับตัวเอง การพยายามไขปัญหา 

ผ่านกระบวนการ วิธีที่มีแบบแผน อย่างเป็นระบบ

.

เขียนงานหลายหมื่นตัวอักษร

เขียนงานหลายสิบหน้า

คิด คิด คิด

เขียน เขียน เขียน

.

เขียนไปก็ไม่มีใครอ่านหรอก

อ่านกันเองแค่นั้น

.

การเขียน เป็นการจัดการกระบวนความคิดให้เป็นระบบ

เป็นการถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกของเราออกมา

.

ตอนแรกเคยคิดว่าจะจบป.โทใน 2 ปี

แต่ เห็นรุ่นพี่หลายคนเรียน 3 ปีบ้าง 3 ปีครึ่งบ้าง

เราเองก็แอบลังเล

.

ตอนนี้ ไม่ค่อยคาดหวังเท่าไหร่ จะจบกี่ปีก็ช่างมัน

หรือเรียนไม่จบก็ช่างมัน

.

บางที การเรียนป.โทให้จบ อาจไม่ใช่เป้าหมายในชีวิตของฉันก็ได้

.

แต่ในช่วงที่เราเรียนต่างหาก สิ่งที่เราเรียนรู้

ในระหว่างการเดินทางของชีวิต เราได้อะไรจากมัน

.

ภูมิรพี แซ่ตั้ง

13 พฤษภาคม 2021

#อยากบันทึกไว้เล่าสู่กันฟัง